























Er schuilt iets kwetsbaars in zijn ogen. Iets jongensachtigs ook. Het leven heeft een tekening nagelaten. Een litteken is stilzwijgend aanwezig en maakt deel uit van zijn dag. Hij bloeit open door de warmte van het vuur. De krakelingen in de schotel tekenen het spoor dat hij na laat voor anderen. Zijn glimlach doet anderen stil genieten van het mooie werk dat hij levert. Van de schone mens die hij is. Ann -